jan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî jan jan
Îzafe jana janên
Çemandî janê janan
Nîşandera çemandî janê wan janan
Bangkirin janê janino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî janek janin
Îzafe janeke janine
Çemandî janekê janinan

jan

  1. êş, azar, ezyet, ezab, şkence, brîn, tazîb, nexweşî, kul, derd, elem, nesaxî:
    jana didanan,
    jana dilî

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *gʷʰénti (lêdan, lêxistin, kuştin), proto-hindûîranî *źʰánti, proto-îranî *ǰánti; hevreha avestayî 𐬘𐬀𐬌𐬧𐬙𐬌(jaiṇti), hexamenişî 𐎩𐎫𐎡𐎹 (j-t-i-y /⁠jaⁿtiy⁠/), partî 𐫋𐫗𐫏𐫅(zanēd), farisî زدن(zadan), hevreha din ya kurdî jenîn. Bi wateya "êş, derd" peyv tenê di kurmancî û soranî de peyda dibe, bi zimanên lêzim ew bi wateya "lêdan, lêxistin, kuştin" e.

Werger[biguhêre]

Bambarayî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

jan

  1. mezin, gir, zexm, girs, gewre

Dalmatî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

jan nêr

  1. (zeman) sal

Tirkmenî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

jan

  1. can, giyan, ruh

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên can hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]