kopmak

Ji Wîkîferhengê

Tirkî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

kopmak

  1. jê bûn
  2. qetîn, raqetîn, hilqetîn, bizdîn, qut bûn, qet bûn (di navê de qetbûna tiştekî)
    ip koptu bend qetiya
  3. jê bûn (ji cihê xwe derketina tiştekî)
    düğmem koptu bişkoka min qetiya
    cezvenin sapı kopmuş destiyê cezweyê jê bûye
  4. jê bûn (gava tiştek ji kokê ve ji cihekê jê dibe)
    savaşta bacağı kopmuş di şer de çîmê wî jê bûye
    fırtınadan dolayı ağacın dalları kopmuş ji ber bagerê guliyên daran tev jê bûne
  5. (mecazî) çêbûn, qewimîn, rabûn
    savaş koptu şer çêbû (an jî şer rabû)
    fırtına koptu fırtûne rabû
  6. (mecazî) qedîn (qutbûna têkilî û dan û stendina)
  7. (mecazî) qurifîn, şikîn, weşîn (pir êşîna tiştekî)
    belim koptu pişta min tê bişikê
    soğuktan ötürü parmaklarım nerdeyse kopacaklar ji ber sermayê hema maye ku tiliyên min ji min de biweşin