kirin qirik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɪˈɾɪn qɪˈɾɪk/
• Kîtekirin: ki·rin qi·rik

Lêker

kirin qirik lêkera biwêjî, gerguhêz

1. kirin rijik
   şewitandina û xwelîkirina tiştekî
   • Qerejdax dema ejderhayek bûye, ji devê wî wolqan pijiqîne, bi zimanê êgir her cihî şewutandiye, kiriye qirik û hiştiye, rojek ji rojan dengê zincîrekê hatiye. — (Edib Polat, Dûvpişk bi xwe venade, Evrensel Basım Yayın, 2014, ISBN 9786053310327)
   • Karbidest bawer dikin ku piştî agir bi otebosekê ketîye tankên oksîjenê yên di otebosêde teqîyane û pêtên agir otomobîlê kiriye qirik.. — (Digel lawazbûna bahoza Rita metirsîyên wê her didomin [arşîv], dengeamerika.com, 23.09.2005)
   • Cécile pirr bi coş bû. Heyecana wê, coşa wê fenanî tavê derdor disincirand, Remezan dikir qirik. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 106, ISBN 9786054497010)

Etîmolojî

Ji kirin + qirik.

Werger

• Tirkî: reduce to ashes → en, turn to ash → en
• Tirkî: kül etmek → tr