gulaş

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Gulaş.

gulaş

  1. (spor) Werzişa ku du kes xwe li hev didin daku yek pişta yê dî biêxe erdê.
    Hevmane: gemş, binçenganê, binkefşanê

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

gulaş
Di Wîkîpediyaya kurmancî de gotarek li ser gulaş heye.

gulaş

  1. (xwarin) şorbeya yan avika bigoşt û sebze
    • Heke meriv behsa pêlewanî û qaqîboxwêzî, rovîtî û tirsonekî û bizdonekî û filan û bêvan bike, meriv bi qaçaxî xeber nade. Di vê navberê de, ez viya jî bibêjim; hinde nivîskarên me yên din jî hene, ji xwe re kirine edet, di hinde nivîsên xwe de nav nadin lê hin kesan di bin erdê re dikin ku meriv nizane ka ew kî ye yan kî ne. Bi ya min, ev gulaşa qaçax e. Yên ku nav nadin, yan mînakan nadin û rexne dikin, bi vî awayî çi xêreka nivîsîna wan çênabe. Helbet meriv dikane di gotara xwe de bi hêsanî navê yekî bide, çima nede?! Lê divêt meriv bi edeb be, bi wijdan be, bi sewîye be, bi delîl û îsbat binivîse, baş li ser bifikire ku dê mesele bi kû de here!... Nav nadin, vê yekê ji xwe re dikin mertal, û berdan berdan diqelêşin! Wekî mînak, ev e, kek Arjenê me jî nav nedaye lê hûn bi xwe dibînin ku çawa nivîsîye!´ — (Lezgîn Roşan: Mirîhezê Dost Çîyayî!, Netkurd.com, 7/2008)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji mecarî gulyás, kurteya gulyáshús (goştê gavanan).

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

gulaş

  1. xwarineke bigoşt, ava firingîyan a gele Mecer