Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî
Îzafe ê ên
Çemandî î, êş an
Nîşandera çemandî î wan an
Bangkirin o ino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ek in
Îzafe ekî ine
Çemandî ekî inan
Aşek

nêr

  1. Amûrek e pê genim têt hêran daku bibe ar (bi hêza avê yan bayî dixebite).
    • Fi'lê di Bekir meger nizanîn
      Em qismê emîr qismê în
      Pirfetl û ger în û pêş û paş în
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Nêzîk[biguhêre]

Pîrepend[biguhêre]

  • An naçe aşî, an diçe aşvanî dikuje
  • Derdê qeraşî her av biçe aşî

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî ئاش(), asaw ("aş-av" = aşê avê), farisî آسیاب(asyab, as-y-ab, aşê avê), zazakî ayre / arê, avestayî 𐬀𐬯𐬏𐬭𐬀‎(asūra, tûj), latviyayî ass (tûj) û ašs (lezgîn), yûnaniya kevn ὀξύς (oxús, tûj)... proto-hindûewropî *h₂eḱ- (tûj).

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

  1. şorbe, girarşîr
  2. xwarin, zad

Bikaranîn[biguhêre]

Di kurdî de tenê wek pêşgirekê tê bikaranîn, ne wek peyveke serbixwe.

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji yan hevreha farisî آش(), herdu ihtimalen ji zimanekî tirkîkî, bo nimûne ji azerî , hevreha tirkî , başkîrî аш () û yakûtî ас (as). Carinan tê idiakirin ku hevreha sanskrîtî आश (āśa) ye lê li gor dîroka dengnasiyê ev ne mimkin e.

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

  1. Guhartoyeke aşt.

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

  1. aş, xwarin