şarîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɑːˈɾiːn/
• Kîtekirin: şa·rîn

Lêker

şarîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dişarim
	tu	dişarî
	ew	dişare
	em, hûn, ew	dişarin
Fermanî	Yekjimar	bişare
	Pirjimar	bişarin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	şarîm
	tu	şarî
	ew	şarî
	em, hûn, ew	şarîn
Formên din:

şarîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. sincirîn, kel bûn, pirr germ bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. han dan, pal dan, dehf dan, teşwîq bûn, lê germ bûn, lê sor bûn, lê gur bûn, lê geş bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شارین‎

Herwiha

• şaran
• şarihan
• şarhan
• şarhîn
• şarihîn
• şariyan
• şarîyan
• şaryan

Jê

• şarayî
• şarî
• şarok
• şarokî

Têkildar

• şarandin

Bide ber

• şar
• şerh

Etîmolojî

Ji proto-hindûewropî *ḱel- (“ajotin, şarandin, tev dan, têkil kirin, arandin”), proto-hindûewropî *ser (*ḱ-ya proto-hindûewropî di proto-îranî dibe s/ş û *l jî bi giştî dibe r), hevreha pehlewî sarêdînen (qehirîn), latînî celer (bilez), yûnaniya kevn κέλομαι (ajotin)... Bo peyveke din jî ku tê de s ya proto-îranî di kurdî de dibe ş binere: veşartin.

_{Çavkanî: Cheung, r. 336 (ku ji bilî peyva pehlewî û yeke xoresmî dibêje ku hebûna peyvên ji vî rehî di zimanên arî de nayên zanîn û peyva kurdî peyda nekiriye)}

Werger

• Erebî: متوهج‎, لظي‎, اضطرام‎
• Îngilîzî:^?flurry → en, loosen up → en, warm up → en, flame → en, over heat

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şarîn	şarîn
Îzafe	şarîna	şarînên
Çemandî	şarînê	şarînan
Nîşandera çemandî	wê şarînê	wan şarînan
Bangkirin	şarînê	şarînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şarînek	şarînin
Îzafe	şarîneke	şarînine
Çemandî	şarînekê	şarîninan

şarîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)