dehf

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dehf dehf
Îzafe dehfa dehfên
Çemandî dehfê dehfan
Nîşandera çemandî dehfê wan dehfan
Bangkirin dehfê dehfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dehfek dehfin
Îzafe dehfeke dehfine
Çemandî dehfekê dehfinan

dehf

  1. pêşvelêdana, paldan, avêtina ber bi pêşve
    Dehfek bihêz lê da û avêt di çalê de.
    Derî bi dehfdanê vedibe, ne bi kêşanê.
  2. dehfandin

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Teoriya 1: Dibe ku ji erebî دَفْع(dafʿ)(paş de dan, qewitandin, def kirin) bibe lê wê peyvê jixwe wek defkirin ketiye di kurdî.

Teoriya 2: Hevrreha farisî تهم‎(tehm), evistayî 𐬙𐬀𐬑𐬨𐬀(texme)(xurt, bihêz). Bo guherrîna -ehm- bi -ehv-/-av- binêrre çehv, saw. Bi maneya paldan herwisa devkî wek "tehm/tehn" jî tê bilêvkirin anku mihtemelen jê ye, lê tesîra def'ê hilbet li serî heye.

Werger[biguhêre]