orator

Îngilîzî

Bilêvkirin

• (KY)  IPA: /ˈɒ.ɹə.tə(ɹ)/

Navdêr

orator (pijimar orators)

1. xatîb, nutqdêr (kesê ku bi belaxetê dipeyive)
2. (hiqûq) dozdar

Herwiha

• oratour (kevnbûyî)

Hevmane

• speaker

Jê

• oratory
• stump orator

Etîmolojî

Ji anglo-normanî oratour, ji latînî ōrātor.

Latînî

Navdêr

orator

1. qiseker

Çavkanî

Ev made ji wergerên qiseker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}