kunc
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
kunc mê
- Qulaç, zawî, qorzî, qunc, kuj, kuje, kujî.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- Kun, qul, kuna bo heywanekê/î mal, konên ko lawir di axê ra çê dikin,
konên ku canewer dikolin da ku têda bijîn û hatin û çûnê têda biken, bo mînak kunca marî an jî ya kêvrîşkê- Konceka mara ya li nav bîstanê me.
- Stûn, kolumn,
beşa di rojnameyekê yan kovarekê yan malperekê de ya ku herdem yan carine eynî nivîser tê de dinivîse.- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Weslê kirin ew ji hecrê azad
Mem mayî di kuncê wehdetê ferd
Ne yar û ne hemnişîn, ne hemderd — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Hevmane[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.