şirûb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɪˈɾuːb/
• Kîtekirin: şi·rûb

Navdêr

şirûb mê

1. Şerbeta tirî ya pir kelandî.

   Hevmane: dims, rib, aqit, dob, mot

2. Vexwarina ku bi kelandina ekstraktên curbicur yên fêkîyan û şekir tê çêkirin.

   vişne şurubu

   şirûba vîşneyê

   Hevmane: dims, rib, aqit, dob, mot

Herwiha

• şirob
• şurûb

Etîmolojî

Ji erebî شَرَاب‎ (šarāb, “vexwarokek, meşrûbat, şerab, qehwe, şerbet”), ji شَرِبَ‎ (šariba, “vexwarin”). Eleqedarê şerbet.

Werger

• Erebî: قطر او شيرا‎
• Erebiya misrî: شربات‎ → arz
• Îngilîzî: syrup → en
• Tirkî: şurup → tr