sû ketin

 Ji bo navdêrê binêre: sûketin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /suː kɛˈtɪn/
• Kîtekirin: sû ke·tin

Lêker

sû ketin (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	sû dikevim
	tu	sû dikevî
	ew	sû dikeve
	em, hûn, ew	sû dikevin
Fermanî	Yekjimar	sû bikeve
	Pirjimar	sû bikevin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	sû ketim
	tu	sû ketî
	ew	sû ket
	em, hûn, ew	sû ketin
Formên din:

sû ketin lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji sû + ketin.

Werger

• Tirkî: darılmak → tr, gocunmak → tr, gücenmek → tr, kızmak → tr, küsmek → tr