rojîn

 Binêre herwiha: Rojîn

Kurmancî

Rengdêr

rojîn

1. diyar, eşkere, xwiya, berçav, zelal, geş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rojane, aktûel, nû, taze
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Eger em hûr û kûr dîna xwe bidin şûnewarên wî (Ehmedê Xanî), dê, ji me re rojîn û eşkere bibe ko mebesta wî li wan şûnewaran tenê vehûnana helbestek evîndariyê, yan çîrokek sade nîne. — (Perwîz Cîhanî: Irfan di Mem û Zîna Ehmedê Xanî de)

Bide ber

• Rojan
• Rojen

Etîmolojî

Ji roj +‎ -în.

Jê

• rojînî
• rojînîtî
• rojîntî

Werger

• Erebî: ^?الشهر‎
• Farisî: پنجره سقفی‎, دودکش‎ → fa
• Îngilîzî: fashionable → en, topical → en, up-to-date → en, ^?chp → en, ^?sky light, ^?smoke hole, ^?chimney cap → en
• Tirkî: davlumbaz → tr, günlük → tr, ocak → tr, gündelik → tr, güncel → tr, aktüel → tr, ^?baca → tr