qelaç
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
qelaç nêr
- girên nabin zevî û şînahî lê şîn nayê, li deştan ciyên bilind
zarok li serê qelaç li doberanan digerin- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bikaranîn[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
ji tirkiya kevin kıraç, kır+aç, ku di wateya erdê birçî û bê şînahî be. Herwiha dibe ku têkiliya wê bi kireç ya tirkî ya ku ji îranî hatiye wergirtin ya di wateya kils ê de ye
Ji wêjeyê[biguhêre]
- çiya, newal û qelaç e ne melek im xwediyê tac im — (Ciwan Haco: Birîndar kirim xerîbiyê)