poz pê kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /poːz peː kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: poz pê ki·rin

Lêker

poz pê kirin lêkera biwêjî, gerguhêz

1. guh dan kesekî/ê, bal dan gotina kesek
   • Niha jî poz bi min nake û bersiva min nade. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 88, ISBN 978-605-5585-41-9)

Dijmane

• poz pê nekirin

Etîmolojî

Ji poz + pê + kirin.

Werger

• Tirkî: aldırış etmek, kaale almak