ortax

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ortax mê û nêr

  1. hevpar, hevbeş, hevpişk, şirîk,
    kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e
    Ew ortaxê fîrmaya min e. (Fîrma ya min û wî herduyan e.)
    • [Bilbil] Xweş li ser sorgul dinalîn
      Bûne ortaxê di min
       — (Cigerxwîn: Ey Felek!)

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî ortak, hevreha orte ji tirkî orta.

Werger[biguhêre]