ortax
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
ortax mê û nêr
- hevpar, hevbeş, hevpişk, şirîk,
kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e- Ew ortaxê fîrmaya min e. (Fîrma ya min û wî herduyan e.)
- [Bilbil] Xweş li ser sorgul dinalîn
Bûne ortaxê di min — (Cigerxwîn: Ey Felek!)
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji tirkî ortak, hevreha orte ji tirkî orta.