şirîk

Kurmancî[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	şirîk	şirîk	şirîk
Îzafe	şirîka	şirîkê	şirîkên
Çemandî	şirîkê	şirîkî	şirîkan
Nîşandera çemandî	wê şirîkê	wî şirîkî	wan şirîkan
Bangkirin	şirîkê	şirîko	şirîkino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	şirîkek	şirîkek	şirîkin
Îzafe	şirîkeke	şirîkekî	şirîkine
Çemandî	şirîkekê	şirîkekî	şirîkinan

şirîk mê û nêr

hevbeş, hevpişk, hevpar, ortax,
kesa/ê ku li gel kesek yan hin kesên din xwediyê/a tiştekî yan hin tiştan e
- Giyayê li ser ax, pelên darê, tava li ser serê me jî bûbûn şirîkên bilûrê û pê re distran. — (Mehmed Uzun, Mirina Kalekî Rind, Weşanxana Orfeus, 1987)
kesa/ê ku tiştekî li gel kesek din dike
Tu jî şirîkê tawanên wî yî. (Te jî bi wî re yan wek wî tawan kirine.)

Herçend bi şikil pasiban im
Emma bi mekan şirîkê wan im«
Min gote wî »ey nikûserencam — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)