lûlû

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Lûlû

lûlû zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. morî, mircan
    • Da binoşim mey ji lêvê
      Mawera reyhan û sêvê
      Lûlûyên şekkir di nêvê
      Ab-i heywan çeşme ye
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)
    • ..mîna lûlûyên zelal ku di telqînên yêzidiyan de behs dibe... — (Mehmed UzunHawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel2003, r. 21)
    • Çi xweş hatin temaşayê te'ala
      Evan yaqût û lûlûyê di e'la
       — (Şêx Eskerî: Iqdê Durfam, Weşanên Apec-tryck Förlag, r. 131)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî لُؤْلُؤَة(luʾluʾa).

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]

  1. a b c KurmancîKevirên Bihadar [arşîv], Reşo Zîlan, Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Parîsêhj. 201996, r. 228