gengeşe

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gengeşe gengeşe
Îzafe gengeşeya
gengeşa
gengeşeyên
gengeşên
Çemandî gengeşe
gengeşê
gengeşeyan
gengeşan
Nîşandera çemandî gengeşe
gengeşê
wan gengeşeyan
wan gengeşan
Bangkirin gengeşe
gengeşê
gengeşeyino
gengeşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gengeşeyek
gengeşek
gengeşeyin
gengeşin
Îzafe gengeşeyeke
gengeşeke
gengeşeyine
gengeşine
Çemandî gengeşeyekê
gengeşe
gengeşeyinan
gengeşinan
Çend kes li gel hev gengeşê dikin.

gengeşe

  1. Suhbeta ku tê de du yan zêdetir kes li hev nakin û dijî hev dipeyivin.
    Hevmane: minaqeşe, gotûbêj, suhbet, cedel, şerenîx, xir, xirûcir, nîqaş, qerqeşe, debat, bêşebêş

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî مُنَاقَشَة(munāqaša), bi hin devokên erebî minageşe û bi lihevanîna "mu-" ya kîteya yekem li gel "-ge-" ya kîteya duyem yan jî guherandina "mena-" bi "gen" (xirab, pîs) ya kurdî. Peyva erebî مُنَاقَشَة(munāqaša) herwiha wek minaqeşe, munaqeşe jî ketiye kurdî. Ji heman rehî: nîqaş, qerqeşe. Bi heman awayî dawiya peyva qerqeşe jî ji "munaqeşe" ye lê destpêka peyva hatiye guherandin û ji "mun(a-)" bûye "qer-".

Werger[biguhêre]