cin
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
cin
- ecin, "yên ji me çêtir", neysizî,
li gor Qur'anê û çîrokan nijadek e ku mirov bi çavan nabînin- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Paşê avête çihar behrê mezin
Wî Xudayê “Layezalê” ins û cin — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî جِنّ (cinn) ji lêkera جَنَّ (cenne, “veşartin, niximandin, parastin”) anku "cin" tê maneya "nepenî, nehînî, razber, veşartî, ne berçav". Hevreha aramî גניא (ginya: cin) ji גננ (genne: niximandin, veşartin). Heman lêkera erebî herwiha serekaniya van peyvan e jî: cenet ("cihê parastî": biheşt), cenîn ("di zikî de parastî": zarokê jidayiknebûyî), mecnûn..
Werger[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
cin