bincil

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Dikanek bincilên jinan.

bincil

  1. Derpîkurt û cilên din yên ku mirov di bin sercilan ve li xwe dike.

Herwiha[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bin- + cil.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Mane[biguhêre]

  1. Bincil, veşartî, wenda kirin[1].

Çavkanî[biguhêre]