bawermend

Kurmancî

Navdêr

bawermend

1. kesên ku bawerî bi tiştekî (bi taybetî bi dînekî anku olekî) heye

   bawermendên îslamê, bawermendên komunîzmê

Herwiha

• bahwermend
• bahwirmend
• bawirmend
• behwermend
• behwirmend

Etîmolojî

Ji bawer +‎ -mend.

Jê

• bawermendî
• bawermendîtî
• bawermendtî

Werger

• Afrîkansî: godsdienstig
• Almanî: religiös → de, ^?Glaubender
• Danmarkî: religiøs → da
• Erebî: مؤمن‎
• Esperantoyî: religiema, monaĥa, religia → eo
• Farisî: باورمند‎, معتقد‎ → fa, مومن‎ → fa, مؤمن‎ → fa, ^?ایمان‌دار‎
• Ferî: trúar
• Fînî: uskonnollinen → fi
• Fransî: religieux → fr n, religieuse → fr m
• Holendî: gelovig → nl, godsdienstig → nl, religieus → nl
• Îngilîzî: religious → en (person), religious → en, from → en, ^?believer → en, ^?lahar → en, ^?laic → en, ^?laity → en
• Îzlendî: trúaður
• Mecarî: vallásos → hu
• Norwecî: religiøs → no, troende
• Papyamentoyî: religioso
• Portugalî: religioso → pt
• Swêdî: religiös → sv, troende → sv
• Tirkî: dindar → tr, inançlı → tr, inanlı → tr, itikatlı → tr, mutekit → tr, mümin → tr, inanmış → tr