bêguman

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bêguman

  1. Tişta/ê ku ti şik yan guman tê de nîne.
    Hevmane: bêşik
    Dijmane: biguman
    • Herçi bîvêrê ko navê dilberê bêtin li ser
      Xweş dibit hadir di gavê bêguman û şubhe ye
      Bêguman xaka riya wê tûtiya û dane ye
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bê- + guman.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Hoker[biguhêre]

bêguman

  1. helbet, elbet, bêşik, ti şik yan gumannîne ku:
    Bêguman em ê bi ser bikevin.
    Bêguman ew jî hevalê me ye.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Zazakî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bêguman

  1. bêguman, bêşik, bêxeber[1]

Çavkanî[biguhêre]