emin
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
emin mê
- (asayîş, ewlehî, tenahî, hêminî, hêwirî) Guhartoyeke emn.
[biguhêre]
- (ji "ez") Binêre min.
Tirkî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
emin
- pêewle, pêbawer, xwedîbext, rasper, emîn, piştrast, eseh, dilsoz.
- o, emin bir adamdır
- Ew, zilamekî pêbawer e
- o, emin bir adamdır
- ewle, ewlemend, bîste, emîn
- emin bir yerde beni bekle
- li cihekî ewle de li benda min be
- emin bir yerde beni bekle
- bawer, emîn
- yakında iyi işler yapacağına eminim
- ez bawer im ku wê di nêzik de karên qenc bike
- yakında iyi işler yapacağına eminim
- emîn
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)