şoxî
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | şoxî | şoxî |
| Îzafe | şoxiya | şoxiyên |
| Çemandî | şoxiyê | şoxiyan |
| Nîşandera çemandî | wê şoxiyê | wan şoxiyan |
| Bangkirin | şoxiyê | şoxiyino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | şoxiyek | şoxiyin |
| Îzafe | şoxiyeke | şoxiyine |
| Çemandî | şoxiyekê | şoxiyinan |
şoxî mê
- coşî, şoxbûn, xweşî, zewq, kêf, neşe
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- henek, qerf, tirrane, tinazî, galte, tehn, yarî
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bide ber[biguhêre]
Ji wêjeyê[biguhêre]
Carekê li gundekî Dêrîka Hemko, mamsotayê gund jêre dibêje, “xwendin û nivîsandina gundiyan tune ye, dema ku tu kovarê didî min û ez jî didim gundiyan, ji ber ku kesek nizane bixwîne, tenê ji xwe re li sûretên di kovarê de dinêrin…” Mamosta, bi şoxî be jî dibêje: “Pêşniyara min ewe hûn ji bo gundiyan, kovareke tenê bi sûret derxînin”
(Dilbixwîn Dara: Em ne ji xwendinê hez dikin ne jî ji nivîsandinê!, Avestakurd.com, 12/2007)
Etîmolojî[biguhêre]
Ji Ji şox + -î yan belkî berûpaşa xweş / xoş