şeraket

Kurmancî

Navdêr

şeraket mê

1. şirîkatî, hevparî, hevpişkî, hevbeşî, şirîkbûn

Ji wêjeyê

• Serok Barzanî eve jî dûpat kir ku li gor ezmûnên şikestxwarî yên li qonaxên cûr bi cûr û bicihnekirina şeraket û binpêkirina destûr û rêkkeftinan, bawerî di navbera Herêma Kurdistan û Iraqê de nemaye, ji bo wê yekê gelê Kurdistanê biryara referandumê daye û referandum jî di dema xwe ya diyarkirî de tê encamdan û gelê Kurdistanê bi amrazên aştiyane û diyalog û danûstandinan mafên xwe misoger dike. — (Rudaw.net/kurmanci 9/2017)

Etîmolojî

Ji erebî شراكة‎ (şerake^t), têkilî şirîk

• Îngilîzî: partnership
• Tirkî: ortaklık → tr