zemîr

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /zɛˈmiːɾ/
• Kîtekirin: ze·mîr

Navdêr

zemîr nêr

1. wijdan, bext
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (rêzimanî) cînav, pronav, cihnav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zamîr

Etîmolojî

Ji erebî ضمير‎ (ḍemîr)

Jê

• bêzemîr
• bêzemîrane
• bêzemîrî
• bêzemîrîtî
• bêzemîrtî
• bizemîr
• zemîrdar
• zemîrdarî

Ji wêjeya klasîk

• Ji şewqa dîtina saqî
  Zemîra min mucella ye
  Were sofi misliman be — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Almanî: Pronomen → de m
• Erebî: ^?ضمیر‎ → ar
• Farisî: ضمایر‎ → fa
• Tirkî: adıl → tr, zamir → tr