werritîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɛɾɾɪˈtiːn/
• Kîtekirin: wer·ri·tîn

Lêker

werritîn

1. têk çûn, faşilîn, feşilîn, feşkilîn, dewirandin, xûsirîn, werritîn, ziyandar bûn, faşil bûn, bi ser neketin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• weritîn

Tewîn

Lêker:

-werrit-

Têkildar

• werritandin

Etîmolojî

Ji werrit +‎ -în.

Jê

• werritiyayî
• werritî

Werger

• Farisî: فراموشی‎ → fa, منحرف شدن‎
• Îngilîzî: bankruptcy → en
• Tirkî: berbat olmak → tr, ^?yenilmek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	werritîn	werritîn
Îzafe	werritîna	werritînên
Çemandî	werritînê	werritînan
Nîşandera çemandî	wê werritînê	wan werritînan
Bangkirin	werritînê	werritînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	werritînek	werritînin
Îzafe	werritîneke	werritînine
Çemandî	werritînekê	werritîninan

werritîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)