seyrî

Kurmancî

Navdêr 1

seyrî mê

1. ecêbî, xerîbî, hêbet, behît, ne asayî, ne normalî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• seyrîtî
• seyirtî

Bide ber

• sêrî

Etîmolojî

Ji seyr + -î

Bikaranîn

Lêker:

• seyrî bûn
• seyrî kirin

Navdêr:

• seyrîbûn
• seyrîkirin

Rengdêr:

• seyrîbûyî
• seyrîkirî

Werger

• Îngilîzî: ^?eccentricity → en, ^?drollness → en, ^?quaintness → en, ^?uncanniness → en
• Tirkî: ilginçlik → tr, antikalık → tr, enteresanlık → tr, yabansılık → tr, ^?korkunçluk → tr

Navdêr 2

seyrî mê

1. seyr kirin, mêzandin, nerîn, berê xwe danê

   Were em vê êvarê seyrî filmekî bikin.