ruhî

Kurmancî

Rengdêr

ruhî

1. canî, giyanî, derûnî, rewanî,
   tiştê têkildarî ruhê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. psîkolojîk, psîkî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• rihî

Bide ber

• ruhanî

Etîmolojî

• Ji ruh + -î

Jê

• ruhiyet
• ruhîtî

Werger

• Almanî: ^?geistig → de, ^?seelisch → de
• Farisî: روانشناختی‎
• Îngilîzî: gnathic → en, spiritual → en, ^?rhizoid → en, ^?rhizomorphous → en
• Tirkî: psikolojik → tr, ruhani → tr, ruhsal → tr, tinsel → tr, ruhi → tr, ^?psişik → tr