qedîm

Kurmancî

Rengdêr

qedîm

1. kevnar, pirr kevn, gelek pîr,
   ya / yê zemanê berê
   • Bi xerabatê muxan er biresîn
     Em qedîm bade dinoşîn ji tuhûr
     Lew muqîm mest û xumar û teles în — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. dêrîn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bide ber

• qedem
• qelem
• qeyîm

Jê

• qedîmane
• qedîmî
• qedîmîtî
• qedîmtî

Etîmolojî

Ji erebî قَدِيم‎ (qadīm).

Werger

• Almanî: alt (Sachen), altertümlich → de, altmodisch → de, antik → de, aus alter Zeit stammend, früher → de, uralt → de, urewig, ^?Antiquität → de
• Farisî: قدمت‎ → fa, قدیم‎ → fa, قدیمی‎ → fa, کهن‎ → fa, کهنه‎ → fa, قدیمی‎ → fa, دیرین‎ → fa
• Îngilîzî: ancient → en, antique → en, archaic → en
• Tirkî: antika → tr, bayrı → tr, eski → tr, kadim → tr