padişa
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
padişa
- serokê welatekî (bi taybetî yê ku ne bi hilbijartinan bo demek diyarkirî hatiye ser desthilatê lê yê ku ta mirina xwe serok e)
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha[biguhêre]
- paşe
- paşah
- paşeh
- paşa
- padişah
- padişe
- padişeh
- padîşa
- padîşah
- padşa
- padşah
- padşe
- padşeh
- şa (2)
- şah
- şeh (2)
Hevmane[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji zimanên îranî, hevreha soranî پاشا (paşa) (paşa), farisî پادشاه (padişah), pehlewî patexşah, hexamenîşî pati-xşayeth-, têkilî paye + şah.
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
padişa