mêj

Kurmancî

Hoker

mêj

1. Demek dirêj berî niha.

   Ji mêj ve ye ew miriye. (Demek dirêj berî niha ew miriye.)

Etîmolojî

Hevreha soranî mêjû, ji erebî ماضي‎ (māḍī). Di peyvên biyanî ên ku ketine kurdî de; /d/ dibin /z/ û /z/ dibin /j/; bide ber miraz, pêşniyaz, diroz, hejîn.

Jê

• ji mêj
• ji mêj va
• ji mêj ve
• mêjîn (2)
• mêjû

• mêjûnas
• mêjûnasî
• mêjûyî
• mêjûzan
• mêjûzanî

Werger

• Almanî: früher → de
• Erebî: منذ حين‎ → ar, زمن بعيد‎ → ar, قديما‎ → ar
• Farisî: ازل‎ → fa, قدیمی‎ → fa, کهنه‎ → fa
• Fînî: kauan sitten → fi
• Îngilîzî: long ago → en, anterior → en, resorptive → en, ^?past time → en
• Tirkî: ezel → tr, geçmiş → tr

Navdêr

mêj

1. (devkî) Binêre nimêj.

Soranî

Navdêr

mêj

1. mase
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)