kirê

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kirê , k-ya req, r-ya nerm

  1. îcra, îcar, îcare,
    bikaranîna malê kesekî bi heq anku bi pare
    (bi taybetî di xaniyê kesekî ve jîn û her meh diravek diyarkirî dan xwedana/ê wî xanî)
  2. heqdestê kesekî ku karek ji bo mirovî kiriye

Hevmane[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî, bi maneya îcar ji الكراء(El-kîra'), bi wateya "îcarê" ji كرى(kera).

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.


Formeke lêkerê[biguhêre]

kirê

  1. (devokî) lêkereke alîkar çêkirina dema bêt