jêk

Kurmancî

Mane

jêk (cureyê peyvê?)

1. ji hev, jev

   Em jêk sil bûn. (Em ji hev xeyidîn.)

2. jev^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ژێک‎

Têkildar

• lêk
• pêk
• têk

Etîmolojî

ji + yek (2)

Bikaranîn

Lêker:

• jêk bûn
• jêk kirin
• jêk çûn
• jêk birin

Navdêr:

• jêkbûn
• jêkkirin
• jêkbirin
• jêkçûn

Rengdêr:

• jêkbûyî
• jêkkirî

Jê

• jêk birin
• jêkbirin
• jêk çûn
• jêkçûn
• jêk kirin
• jêkkirin
• jêkra

• jêk re
• jêk va
• jêkva
• jêk ve
• jêkve
• jêkve kirin
• jêkvekirin

Ji wêjeya klasîk

• Dil şubhetê ayîne bit
  'işq û cemal jêk zêde bit
  Xal eswed û dêm qible bit — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Erebî: من بعض‎ → ar, بعضهم البعض‎ → ar
• Farisî: از همدیگر‎ → fa, از یکدیگر‎ → fa
• Îngilîzî: from each other → en
• Tirkî: birbirinden → tr, benzer → tr