hû
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
hû (cureyê peyvê?)
- (hû bûn) hîn bûn, fêr bûn, elimîn
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- (hû kirin) hîn kirin, fêr kirin, elimandin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
hû
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji proto-îranî ?, bide ber hû (beraz) ya zaravaya lekî û خوک (xûk, “beraz”) ya farisî.