hînber

Kurmancî

Navdêr

hînber mê û nêr

1. fêrber, elimer, kesa/ê ku hîn dibe anku fêr dibe anku dielime
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. dibistanî, şagird, xwendekar, telebe,
   kesa/ê ku li fêrgehekê tê fêrkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• hîber
• hûber

Têkildar

• hînbar

Etîmolojî

hîn (1) + -ber

Jê

• hînberî
• hînberîtî
• hînbertî

Werger

• Almanî: Student → de nêr, Studentin → de mê
• Erebî: ^?تِلْمِيذ‎ → ar (tilmīḏ), ^?طالِب‎ → ar (ṭālib)
• Farisî: دانش اموز‎ → fa, دانشجو‎ → fa, شاگرد‎ → fa
• Îngilîzî: pupil → en, student → en, undergraduate → en
• Tirkî: öğrenci → tr