hêşta
Kurmancî[biguhêre]
Hoker[biguhêre]
hêşta
- ta niha, heta noke, heya niho
- Ez hêşta diçim dibistanê.
- ta hingê, heta wê demê, heya wî wextî
- Dema ez derketim, hêşta nehatibû.
- ji wê, ji wî, ji wan; ji hindê, ji wê yekê, ji vê yekê
- Ev hêşta mezintir e. (Ev ji wê jî mezintir e.)
- hin yên din jî
- Hê pirs di serê min de mane.
- hîn
- Dapîra wê digot "hêşta zarok ne kamil bûyî di zikî de dimirîn." — (Sidqî Hirorî, Kurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)