fira

Kurmancî

Rengdêr

fira, r-ya req

1. Ya/yê ku dikare bifire.
   • Behsê zulfa yarê pêk ra
     Borê 'işqê pir fira ye
     Gunbeda nûrîn xwiya bû — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• firra

Etîmolojî

Ji fir + -a

Werger

• Îngilîzî:^?flier → en, ^?flyer → en

Formeke navdêrê

fira

1. Binêre: fir

Oromoyî

Navdêr

fira

1. (malbat) mirov, xizm, meriv, kesûkar, eqreba