bêxwedî

Kurmancî

Rengdêr

bêxwedî

1. bêxwedan, bêxudan, tişta/ê ku ti xwedî anku xwedan nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêkes, tenê, sêwî, êtîm, mirova/ê bê kesûkar yan heval
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (Navdêr) bêxwedîkirin
• bêxwedîtî

Etîmolojî

Ji bê- + xwedî.

Werger

• Almanî: herrenlos → de
• Farisî: بی کس‎, بی صاحب‎, تنها‎ → fa
• Îngilîzî: vacant → en, ^?deserted → en, ^?godless → en, ^?derelict → en, ^?ownerless → en, ^?ownness → en
• Tirkî: bahtsız → tr, bakımsız → tr, bedbaht → tr, kimsesiz → tr, mutsuz → tr, nasipsiz → tr, sahipsiz → tr, şanssız → tr, talihsiz → tr, tâlihsiz, ^?allahsız → tr, ^?mülhit → tr