bêwefa

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêwefa	bêwefatir	herî bêwefa bêwefatirîn

bêwefa

1. bêsoz, bê-nan-û-xwê, ne dilsoz, ne pêbawer, ne sadiq, ne sozdar, ne xwedî soza xwe, ne bi-nan-û-xwê,
   kesa/ê ku sozên xwe bi cih naîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Dijmane

• wefadar

Etîmolojî

Ji bê- +‎ wefa.

Jê

• bêwefahî
• bêwefatî
• bêwefayî

Ji wêjeya klasîk

• 'Aşiq û mubtelayê zulf
  Zulfê siyahê bêwefa
  Qet me nedî ji wê sefa — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: untreu → de
• Farisî: بی وفا‎
• Îngilîzî: disloyal → en
• Tirkî: bivefa → tr, hakikatsiz → tr, hayırsız → tr, vefasız → tr, ^?hakikatsız