anormal

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
anormal		herî anormal

anormal

1. ne normal, ne asayî
   • Hevserokê Giştî yê HDPyê Selahattîn Demirtaş got, "Em nabêjin xendek barîkad normal in, lê êrîşên we jî anormal in. Em dibêjin werin em biaxivin û van hel bikin. Dibêjin 'em dibêjin Serokatî, werin em nîqaş bikin.' Em jî dibêjin 'xweserî', em dibêjin werin em nîqaş bikin." — (aa.com.tr/kk 1/2016)

Herwiha

• abnormal

Jê

• anormalane
• anormalî
• anormalîte
• anormalîtî
• anormaltî

Etîmolojî

Ji fransî anormal ji latînî anormalis, binêre a- + normal

Werger

• Farisî: ^?غیر عادی‎ → fa
• Tirkî: ^?anormal → tr

Fransî

Bilêvkirin

• Deng (Swîsre (Valais))^ⓘ
• Deng (Fransa (Cornimont))^ⓘ
• Deng (Fransa (Saint-Laurent-de-Cerdans))^ⓘ

Rengdêr

anormal

1. nenormal, anormal

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Rengdêr

anormal

1. neasayî, nesiruştî, anormal
2. dînik, tawtawe

   anormal bir adam

   zilamekî dînik