şerxwaz

Kurmancî

Navdêr

şerxwaz mê û nêr

1. kesa/ê ku dixwaze şerî bike yan şer bê kirin,
   belakir, ne aştîxwaz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. êrişker, holîgan, milîtan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شەڕخواز‎

Herwiha

• şerrxwaz
• şerrxwez
• şerxwez
• şerxaz
• şerrxaz

Etîmolojî

Ji şer +‎ -xwaz.

Jê

• şerxwazî
• şerxwazîtî

Werger

• Almanî: Schläger → de nêr, streitsüchtig → de
• Erebî: ^?الشریر‎
• Farisî: ارتشتار‎ → fa
• Fransî: belliqueux → fr
• Îngilîzî: ^?war club → en, belligerent → en
• Spanî: beligerante → es