nabe

Kurmancî

Lêker

nabe

1. destûr nîne bo ku, qedexe ye ku, çênabe ku, ne mumkin e, ne gengaz e

   Nabe ku tu derkevî.

2. ji bûnê

   Ew nabe ti tişt. (Ti tiştek ji wî çênabe.)

3. ji birinê

   Ew min li gel xwe nabe. (Ew min bi xwe re nagihîne derekê.)

Dijmane

• dibe

Pirjimar

• nabin

Têdildar

• nebe
• nebin

Etîmolojî

1. û 2. ne- + bûn 3. ne- + birin