zikir
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | zikir | zikir |
Îzafe | zikirê | zikirên |
Çemandî | zikirî | zikiran |
Nîşandera çemandî | wî zikirî | wan zikiran |
Bangkirin | zikiro | zikirino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | zikirek | zikirin |
Îzafe | zikirekî | zikirine |
Çemandî | zikirekî | zikirinan |
zikir nêr
- duakirina ji Xwedê yan pêxemberan yan jî pesndana wan, bo nimûne gotin: Estexfirullah, subhanullah, la ilahe illa Ellah û hwd
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Dengê te tê bi roj û şev
Zikrê dikî bi haletê — (Feqiyê Teyran, )
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
- (lêker) zikir kirin
- (navdêr) zikirkirin
- (rengdêr) zikirkirî
- zikirker
- zikrî
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî ذكر (żikr) ji ذكر (żekere, “anîn bîra xwe, bi bîr anîn, navê kesekî gotin”), hevreha aramî דכר (dekere), akadî zekarû (nav lê kirin) ji zikrû (nav). Têkilî tezkîr.
Werger[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
zikir
- bîranîn, jêbehskirin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- zikir
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)