zabita
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | zabita | zabita | zabita | |
| Îzafe | zabitaya | zabitayê | zabitayên | |
| Çemandî | zabitayê | zabitayî | zabitayan | |
| Nîşandera çemandî | wê zabitayê | wî zabitayî | wan zabitayan | |
| Bangkirin | zabitayê | zabitayo | zabitayino | |
| Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | zabitayek | zabitayek | zabitayin | |
| Îzafe | zabitayeke | zabitayekî | zabitayine | |
| Çemandî | zabitayekê | zabitayekî | zabitayinan | |
zabita mê û nêr
- polîsên şaredariyan
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- çete, çekdar
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- Hêza parêziyê ya ku li tevahiya welêt asayişê pêk tîne û bi wezîriya karê hundirin ve girêdayî ye. Rêveberiya ku li bajaran asayişe temin dike.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji osmanî ضابطه (zabıta) ji erebî ضَابِطَة (ḍābiṭa).