ululuk
Tirkî[biguhêre]
[biguhêre]
ululuk
- mezinahî, mezinatî, gewretî
- Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı. — (Filîpî 2:7-8, Peymana Nû)
- Lê belê wî mezinahiya xwe ji xwe xist, xasîtiya xulam stand û bû mîna mirovan, di şiklê mirovan de xuya bû. Wî xwe nizim kir, îtaet kir û çû mirinê, heta çû mirina li ser xaçê.
- Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı. — (Filîpî 2:7-8, Peymana Nû)