te'rîb

Kurmancî

Navdêr

te'rîb

1. erebandin, erebkirin, kirin ereb, arabîzasyon

   Sedam dixwest Kerkûkê te'rîb bike.

Herwiha

• ta'rîb

Bide ber

• tehrîb

Lêker:

• te'rîb bûn
• te'rîb kirin

Navdêr:

• te'rîbbûn
• te'rîbkirin

Rengdêr:

• te'rîbbûyî
• te'rîbkirî

Ji wêjeyê

Di nav serkeftinên me da, em dikarin wî jî bilêvbiken, ku ew karesata te'rîbkirin (erebkirin), bêcîwarkirin, ji cih û war dûrxistin û derxistn, ku sala 1961 destpêkiribû û hêj jî bi xurtî berdewam bû jî, bi dawî hat. Wesa, ku piştê rizgarbûnê xelk dîsa bere bere vedigerin ser axa bab û bapîrên xwe.

(Şaxewan Ebas di hevpeyivînekê de li gel Hozanê Bengî, Rizgari.org, 6/2003)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]: te- + ereb

Jê

• te'rîbî
• te'rîbkar
• te'rîbkarî
• te'rîbker
• te'rîbxwaz
• te'rîbxwazî

Werger

• Fînî: arabisaatio, arabisointi
• Fransî: arabisation → fr
• Îngilîzî: Arabisation → en, Arabization → en
• Tirkî: araplaşma, arabizasyon → tr