taûn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

taûn

  1. kul, kulareş, kula ‌Helebê, êşeka kujek e li sala (1894) ê mîkrobê wê ji layê (Irisn Basîl) ve hate niyasîn, nîşanêt wê piştî (5) ruja ji vegirtinê diyar dibin ku dibine sirr û lerz û tayêt dijwar û bergutik û kulbûna xoşxoşka û werimtina mêlak û gulçîsk û xaxaka û binguh û rana û li demê çar meha nesax pê dimirt, êv êşe bi rêka mêşa dihête veguhastin[1]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî الطاعون

Çavkanî[biguhêre]

  1. Mihemed Emîn Doskî. (2016). Ferhenga Spîrêz (Erebî - Kurdî). Çapa dûyê. Duhok: Weşanxaneya Spîrêz

Werger[biguhêre]