tûne tûn

Kurmancî

Rengdêr

tûne tûn

1. (Ûrmiye) temam, bêkêmasî, tûn, yêkcî û pêkve, teva û kamil bûn.

   Ewê hema mirîşkek tûne tûn xwar.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: درسته‎, یکجا‎, کامل‎ → fa