têrker

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
têrker	têrkertir	herî têrker

têrker

1. kesa/ê yan tiştê ku kesekî yan tiştekî têr dike,
   xwedîker, rizqder, raziq
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. çavdêr, mezinker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji têr + -ker.

Werger

• Farisî: متمم‎ → fa, مکمل‎ → fa
• Îngilîzî: satisfying → en, indirect object → en, saturant → en, ^?predicated → en
• Tirkî: doyurucu → tr, tatmin edici, mütemim, tatminkâr → tr, tümleç → tr, yeterli → tr